به گزارش اصفهان زیبا؛ سازوکار پرداخت مشـوقهای صـادراتی بهگونهای نیست که تأثیری در رونق تجارت داشته باشد.
فعالان تجاری اصفهان پیشنهادشان این است که میزان و درصد مشوقهای صادراتی باید نسبت به هزینه شرکتهای صادراتی افزایش پیدا کند تا صادرکنندگان را نسبت به صادرات بیشتر ترغیب کند؛ ضمن اینکه در مواقعی اطلاعرسانی نسبت به پرداخت مشوقهای صادراتی در استانها ضعیفتر است و به همین دلیل صادرکنندگان در استانها به نسبت تاجران پایتختنشین کمتر از این مشوقها استفاده کردهاند.
مشوق صادراتی نوعی کمک اقتصادی است که دولتها به بنگاهها یا کسبوکارها با اهداف نفوذ و حفظ موقعیت در بازارهای خارجی و کمک به حفظ و ارتقای رقابتپذیری محصولات داخلی در بازارهای جهانی ارائه میکنند.
درواقع مشوقهای صـادراتی مـوجب پـایینتربودن قیمت کالاهای صادراتی میشود و در نهایت، افزایش رقابتپذیری محصول در بازارهای جهانی اتفاق خواهد افتاد؛ اما اگر میزان این مشوقها پایین باشد، کمک چندانی به رونق تجارت نخواهد کرد. استان اصفهان بهدلیل وجود مجتمعها و کارخانههای صنعتی بزرگ و متنوع و تنوع در تولیدات توان راهیابی به بازارهای بینالمللی را دارد و در این زمینه از جایگاه ویژهای برخوردار است و میتوان گفت این استان دارای قابلیت زیاد در زمینه خلق ارزشافزوده در صنعت کشور است.
باید توجه داشت که در استان اصفهان طیف وسیعی از صنایع مادر همچون تولید فلزات اساسی، تولید مواد و محصول شیمیایی، فرآوردههای نفتی، تولید زغال کک پالایشگاههای نفت و سوختهای هستهای، تولید محصولات کانی غیرفلزی و… است که هر کدام از عملکرد اقتصادی وسیعی در سطح ملی و بینالمللی برخوردار شدهاند.
در این ارتباط باید توجه داشت که ظرفیت تنوع تولید محصولات در اصفهان این استان را بهعنوان یکی از اصلیترین مراکز صادرات کالاهای نفتی و غیرنفتی کشور تبدیل کرده است؛ بنابراین رفع موانع صادراتی و تشویق صادرکنندگان نقش زیادی در رونق تجارت استانمان دارد. یکی از ضعفهای ارائه مشوقهای صادراتی عدم پیوستگی و پایداری سیاستهاست.
درواقع تغییرات مکرر در سیاستها و قوانین مربوط به صادرات میتواند باعث ناپایداری و اطمینان کسبوکارها شود. مشکلات مربوط به تأمین منابع موردنیاز و بوروکراسیهای پیچیده اداری نیز از دیگر دستاندازهایی است که مانع پرداخت مشوقهای مطلوب به صادرکنندگان و تجار شده است.
در این بین زمزمههایی نیز شنیده میشود مبنی بر اینکه سازمان برنامهوبودجه هر موقع پول کم میآورد، از بودجه مشوق صادراتی برداشت میکند؛ این در حالی است که درنظرگرفتن مشوقهای اندک، تأثیری در رشد صادرات کشور نخواهد داشت.صادرات کلید توسعه اقتصادی در هر کشوری است و خصوصا در ایران، بهدلیل وجود مازاد تولید در برخی صنایع، ازجمله صنایع معدنی و فلزی، توسعه صادرات میتواند بهترین راهکار برای ایجاد اشتغال و رونق اقتصادی باشد.
صادرکنندهای که با شرایط سخت تولید کرده و تولید خود را به مرحله صادرات رسانده و بازار خود را به مشقت پیدا کرده است، گاه با سیـاستهای غیرمنطقی و غیرکارشناسی تنبیه میشود؛ نمونهاش بخشنامـهها و دستورالعملهای خلقالسـاعهای است که این فعــالان اقتصادی را بارها در تنگنا قرار داده است.
تصمیمگیران بایستی اولا این بخشنامه را اصلاح کنند، ثانیا از این پس برای سیاستگذاری و تصمیمسازی از نظرات بخش خصوصی و مطلعانی که خود بهصورت عملی درگیر هستند، استفاده شود و بهجای مانعزدایی در مسیر صادرات مشوقهایی برای تجار اعمال کنند که آنها نسبت به افزایش صادرات ترغیب شوند.
یکی از تاجران اصفهانی به «اصفهان زیبا» میگوید: «مشوقهای صادراتی تأثیری در رونق صادرات ندارد. پیشتر مشوقهای صادراتی جنبه مالی و حمایتی برای شرکتها داشت و حجم زیادی از فعالیت آنها را پوشش میداد؛ اما در حال حاضر مشوقهای صادراتی نسبت به میزانی که شرکتها هزینه میکنند، بهصرفه نیست و بههمیندلیل برای شرکتها تأثیرگذار نیست یا اثرگذاریاش پایین است و یا اینکه پروسه اداری سختی دارد؛ بهعنوانمثال شرکت ما در یک نمایشگاه حدود 250میلیون تومان هزینه کرد؛ ولی فقط 45میلیون تومان مشوق دریافت کرد.»
علی شریعت بیان میکند: «دریافت مشوقهای صادراتی بهطورمعمول روال مشخصی دارد و اینطور نیست که در تهران شرکتها مشوقهای صادراتی بیشتری نسبت به سایر استانها دریافت کنند. درواقع هر شخصی روال مشخصی را انجام دهد، مشوق صادراتی دریافت میکند؛ ولی در مواقعی اطلاعرسانی در استانها ضعیفتر از پایتخت است و بههمیندلیل برخی شرکتها اطلاعی از دریافت مشوق صادراتی پیدا نمیکنند.»
او عنوان میکند: «این موضوع که سازمان برنامهوبودجه هر موقع بودجه کم میآورد از مشوقهای صادراتی برداشت میکند هم صحت دارد.» به گفته این تاجر اصفهانی «میزان یا درصد مشوقهای صادراتی باید با میزان صادرات شرکتها ارتباط داشته باشد. درحال حاضر نرخ مصوبی که برای مشوقهای صادراتی اعمال میشود، چه میزان صادرات هزاردلار باشد چه 100 میلیون دلار، یکسان است؛ این در حالی است که برای ترغیب صادرکنندگان به صادرات باید برای میزان صادرات سقف تعیین شود. اگر از سقفی میزان صادرات بالاتر باشد و اگر از سقفی میزان صادرات پایینتر باشد، ضریب مشوقهای صادراتی باید تغییر کند.»
