به گزارش اصفهان زیبا؛ یک پلکبههمزدن کافی است تا جان عزیز آدمی را به کام خود بکشاند و خواب ابدی را برای او به ارمغان آورد؛ گازی بیرنگ و بیبو که هر سال به کمین نشسته و قربانی میگیرد. هوا که سرد میشود و شعله بخاریها که بالا میرود و آدمهای خسته که از روزمرگیها از شر سوز و سرما به آن پناه میبرند، دندان تیز میکند و به انتظار طعمه مینشیند. عددها و رقمها سالبهسال قد میکشند و بزرگتر میشوند تا نشان دهند منوکسیدکربن با کسی شوخی ندارد و روزبهروز نیز آمار فوتیها و مسمومیتها بیشتر میشود.
این موضوع را بهتازگی سازمان اورژانس کشور اعلام کرده است:
«آمار مسمومیت با گاز منوکسیدکربن از ابتدای پاییز سال جاری تا اواخر آبانماه در مقایسه با مدت مشابه سال قبل، افزایش ٢٠درصدی داشته است. از ابتدای مهر سال جاری تاکنون ۶٢٢ نفر دچار مسمومیت ناشی از گاز مونوکسید کربن شدهاند که ۴۵٩ نفر از این افراد به مراکز درمانی اعزام و ١۴۵ نفر نیز در محل درمان شدهاند.»
بر اساس این گزارش، ١٨ نفر نیز فوت کردند که نسبت به سال گذشته کاهش ١۴درصدی داشته است. این گزارش حاکی از آن است که حدود ٨۶درصد مسمومیت ناشی از گاز منوکسیدکربن در منازل مسکونی اتفاق میافتد و دلیل ٩٧درصد آنها نقص در لولهکشی آبگرمکن و بخاری است. ۵١درصد مسمومان را مردان، ۴۶درصد زنان و 3درصد نیز متعلق به کودکان کمتر از پنج سال است.
آمار افزایش مییابد؟
هنوز هوا آنطور که باید، سرد نشده و چندقدم تا آغاز زمستان باقیمانده است. بخاریها و وسایل گرمایشی، اما سروکلهشان پیدا شده و با اندکی سوز و سرما شعلهشان زبانه میکشد و به فلک میرسد و آن وقت است که جان آدمها بهراحتی و بدون دردسر به یغما میرود. تعداد قربانیها در اصفهان هم کم نیستند و آمارها نشان میدهد اگر با همین دستفرمان جلو برویم و زمستان هم خودش را نشان دهد، بیشتر هم خواهد شد.
همین چندوقت پیش بود که مرگ شش نفر بر اثر استنشاق منوکسیدکربن در یک روز در اصفهان در رسانهها پیچید و خبرساز شد. از ابتدای سال ۱۴۰۳ تاکنون نیز ۱۸نفر در استان اصفهان به دلیل مسمومیت با گاز منوکسیدکربن جان خود را از دست دادهاند؛ این آماری است که بهتازگی سخنگوی اورژانس و فوریتهای پزشکی اصفهان اعلام کرده است تا خبر بدهد که 18 جان شیرین فدای سهلانگاری شدهاند و بدون هیچ درد و رنجی به خواب ابدی فرورفتهاند. منصور شیشهفروش، مدیرکل بحران استانداری اصفهان نیز در گفتوگو با رسانهها از آمار وحشتناکی پرده برمیدارد: «از ابتدای امسال تاکنون به دلیل استفاده غیرایمن از وسایل گرمازا ۱۸۵مورد حادثه مسمومیت با گاز منوکسیدکربن در استان گزارش شده که از این تعداد به ۱۷۳ نفر خدمات درمانی، سرپایی و فوریتی ارائه شده است.»
خوابهای ابدی!
منوکسیدکربن، این گاز بیبو و بیرنگ شوخیبردار نیست و هرساله و با فرارسیدن فصل سرما خانوادههای زیادی را داغدار میکند؛ خانوادههایی که قربانی سهلانگاری و بیدقتی شدهاند و نهتنها توصیههای ایمنی را جدی نگرفتهاند که آنها را به فراموشی سپردهاند؛ همین هم میشود که آدمها بیخبر از همهجا زمانی که برای فرار از سرما به شعله بخاریها و… پناه آوردهاند، جان خود را از دست میدهند یا اینکه دچار مسمومیت میشوند و البته تا آخر عمر با عوارض آن باید دستوپنجه نرم کند.
سردرد، سرگیجه، تهوع، استفراغ، درد شکم، بیهوشی، تشنج و سرانجام اغما از عوارض گازگرفتگی با گاز منوکسیدکربن است. منوکسیدکربن گازی بیرنگ و بیبو است و از سوختن ناقص نفت و گاز در محیطهای دربسته و بیاکسیژن بهوجود میآید.
اگر در یک مکان آبگرمکن یا بخاریهای فرسوده وجود داشته باشد یا وسایل گرمازایی موجود باشد که نقص فنی دارد و دودکش آن مشکلدار است، تولید گاز منوکسیدکربن حتمی است. گفته میشود عمل سوختن زمانی کامل است که در فضا اکسیژن کافی وجود داشته باشد. در وسایل گرمازا در صورتی که دودکش بدون نقص باشد، عمل تهویه دود بهخوبی انجام میشود؛ اما در وسایلی که شعله باز یا دودکش ناقص دارد، تخلیه گازهای حاصل از سوختن در فضا پخش میشود که این وضع در مکانهایی که تمام منافذ آن بسته شده است تشدید میشود.
منوکسیدکربن مسمومکننده است؛ چون این گاز ۲۵۰برابر بیشتر از اکسیژن تمایل دارد با هموگلوبین خون ترکیب شود. به این ترتیب که با بالارفتن درصد گاز منوکسیدکربن در فضا، اکسیژنرسانی به بافتهای مختلف بدن، بهویژه مغز و قلب، مختل میشود و ایجاد مسمومیت میکند.
چه باید کرد؟
کارشناسان آتشنشانی هرساله بایدها و نبایدهای زیادی را عنوان میکنند تا با دادن اخطار، از شدت حوادث و همچنین فوتیها بکاهند. به گزارش «تبیان»، کارشناسان آتشنشانی میگویند علت اصلی
مرگ مردم با گاز منوکسیدکربن این است که دودکشهای ساختمانهای مسکـونی هنگام ساخت خانه بهدرستی پیشبینی نشده است.
به گفته آنها، انتهای هر دودکش باید حداقل یک متر از سطح بام و حداقل یک متر از دیوار جانبی بام فاصله داشته باشد و کلاهکش حتما به شکل H باشد؛ در حالی که این نکات در بیشتر ساختمانها رعایت نمیشود و سبب میشود تا عملکرد دودکش معکوس شود و محصولات ناشی از احتراق را به داخل فضای خانه پس بزند. در این میان استفاده نادرست از پنجرههای دوجداره نیز عاملی برای بروز خطر شناخته میشود؛ یعنی ساختمانهایی که از پنجره دوجداره فقط برای پزدادن و بزرگنمایی استفاده میکنند؛ بدون آنکه به سیستم تأمین هوا مجهز باشند.
در ساختمـانــی که پنجـرههــایـش دوجداره است، باید دریچه تأمین هوای تازه وجود داشته باشد؛ همچنین در این ساختمانها باید از وسایل حرارتی خاص استفاده شود که اکسیژن موردنیازش را از طریق این دریچه و از فضای بیرون خانه تأمین کند؛ اما کمتر مهندس ناظری پیدا میشود که به این نکته در حین ساختمانسازی توجه کند و کمتر خانهای در سراسر کشور وجود دارد که سیستم دودکش و تهویه هوای آن بیایراد باشد.
#gallery-1 {
margin: auto;
}
#gallery-1 .gallery-item {
float: right;
margin-top: 10px;
text-align: center;
width: 100%;
}
#gallery-1 img {
border: 2px solid #cfcfcf;
}
#gallery-1 .gallery-caption {
margin-left: 0;
}
/* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */
